"Ilekroć znajdę się w pobliżu kościoła w Mieszkowie przypominam sobie przepiękną modlitwę św. Franciszka z Asyżu, którą kiedyś ksiądz Jasiewicz napisał mi na kartce, a ja nauczyłam się jej na pamięć i już nigdy jej nie zapomnę.

"Panie, uczyń z nas narzędzia Twego pokoju,
abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść,
wybaczenie, gdzie panuje krzywda,
jedność, gdzie rozpacz, światło tam,
gdzie panuje mrok, radość, gdzie jest smutek.
Spraw, byśmy mogli nie tyle szukać pociechy,
co pociechę dawać, nie tyle szukać zrozumienia,
co rozumieć, albowiem dając - otrzymujemy,
wybaczając - zyskujemy,
a umierając - rodzimy się do wiecznego życia".

Fragment książki Jadwigi Piętki
"Tam, gdzie kwitną kaczeńce (opowiadania o rodzinnym Osieku).",
Jarocin 1995

NASZ PATRON

Św. Wawrzyniec z Rzymu, Diakon i Męczennik.

Jego Święto wyznacza Kościół na 10 sierpnia. Czczony był przez wszystkie czasy na Zachodzie i na Wschodzie; jego Głowa (uważana za jedną z najcenniejszych relikwii świata chrześcijańskiego) przechowywana jest w Watykanie. W Rzymie, w hierarchii kultu, Wawrzyniec zajmuje trzecie miejsce po Św. Apostołach Piotrze i Pawle; kult Świętego znany jest na całym świecie.

Nie poświadczone w pełni przekazy podają, że Wawrzyniec pochodził z Hiszpanii. Był diakonem pełniącym służbę u boku papieża Sykstusa II (257-258r.), z którym łączyły go więzi przyjaźni. Za cesarza Waleriana, kolejnego prześladowcy chrześcijan po Decjuszu, Sykstus II został aresztowany 6 sierpnia 258 r. podczas nabożeństwa w Katakumbach Kaliksta, a wraz z nim jego czterech diakonów, w tym Wawrzyniec. Papież został ścięty jeszcze tego samego dnia; cztery dni później 10 sierpnia 258 r. poniósł śmierć męczeńską i Wawrzyniec. Położono go na żarzącym się ruszcie i spalono (bardziej prawdopodobna wydaje się być jednak wersja, że został ścięty). Wawrzyniec towarzyszył ponoć Sykstusowi II w jego drodze na śmierć i płacząc miał powiedzieć: "Dokąd idziesz ojcze bez swojego syna?". Wtedy papież pocieszając diakona zlecił mu, by rozdał biedakom cały skarb Kośioła. Gdy Wawrzyńca sprowadzono przed oblicze cesarza Waleriana, który chciał zagarnąć złoto chrześcijan, święty wskazał na biedaków z Rzymu i zawołał: "Ci są prawdziwym skarbem Kościoła!". Do dziś szczątki Wawrzyńca spoczywają wraz ze szczątkami męczennika Szczepana w antycznym sarkofagu w kościele Św. Wawrzyńca za Murami (s.Lorenzo fuori le Mura), jednym z głównych kościołów Wiecznego Miasta, wzniesionym jeszcze przez Konstantyna Wielkiego, a później wielokrotnie przebudowanego.

W rolniczym kalendarzu Wawrzyniec zajmuje szczególne miejsce: w jego święto przewiduje się pogodę na cały rok, dzień ten róznież wyznacza początek jesiennych prac polowych, stąd Święty nazywany jest pierwszym "bratem jesieni". Ongiś 10 sierpnia na wsiach rozbrzmiewały dzwony. Ludność święciła chleb, który następnie rozdawano potrzebującym. Kawałki "chleba Wawrzyńca" otrzymywało także bydło, aby się zdrowo chowało. Wierzono ponadto, że "ziele św. Wawrzyńca" albo "laur św. Wawrzyńca", czyli nawłoć, mają leczniczą moc i przeciwdziałają różnym chorobom. Natomiast przed pożarem chroniły "węgle św. Wawrzyńca" oraz "Błogosławieństwo św. Wawrzyńca", które ponadto strzegło przed mękami duchowymi. Z dniem tego męczennika związane są ludowe porzekadła, np.:

"Na Wawrzyńca drzewa rosnąć przestają"
lub "Wawrzyniec pokazuje, jaka jesień następuje".

Z kolei "łzami Wawrzyńca" nazywano gwiazdy często spadające w połowie sierpnia. Do dziś do Gau-Algesheim w diecezji mogunckiej przybywają pielgrzymki ku czci Wawrzyńca (przy okazji święcone są też konie i auta). W Polsce wielkim sanktuarium Św. Wawrzyńca jest Dolsk.

Ikonografia: przedstawiany jako młody diakon, najczęściej z rusztem, męczony na ruszcie, z sakwą (skarb Kościoła), z chlebami, z kielichem, z palmą.

Patronat: Wuppertal i Norymberga; bibliotekarze i archiwiści, kucharze, browarnicy, oberżyści, gospodarze, administratorzy, cukiernicy, szklarze, wytapiacze szkła, praczki i prasowaczki, straż pożarna, uczniowie i studenci; wzywany przez cierpiących na choroby oczu, rwę kulszową, bóle lędźwi, choroby skóry, gorączkujących; chroni przed pożarem i przed mękami czyśćcowymi; patron dusz czyśćcowych; proszony o pomyślny rozwój sadów i winnic.
 

Na podstawie "Ilustrowanego Leksykonu Świętych" Schauber-Schindler,
str. 741-743, Kielce 2002

opracował ks. prob. Marek Celka

z dedykacją dla swoich Parafian i Czcicieli Św. Wawrzyńca.
publ.:"Święty Wawrzyniec", Gazetka Parafii Mieszków, Nr 1/2007.

Bazylika św. Wawrzyńca za Murami
Dedykowana młodemu diakonowi męczennikowi. Na jego grobie w 330 r. Konstantyn Wielki wzniósł oratorium, w VI w. Pelagiusz II wybudował świątynię, a dwa stulecia później Hadrian I postawił naprzeciwko inny kościół. W XIII w. Honoriusz III połączył obie świątynie w jedną. Męczennik upamiętniony jest na mozaice z VI w. na łuku absydy, przedstawiającym Chrystusa i świętych.

Proboszcz ks. Krystian Grabijas

tel.: 62 749 30 19

DANINA DIECEZJALNA.docx (0)

 Św. Wawrzyniec

(łac.)Laurentius

Informacje

Mieszków

Wieś położona jest 7 km od Jarocina, parafia należy do archidiecezji poznańskiej - dekanat nowomiejski. Parafia pw. św. Wawrzyńca obejmuje miejscowości: Mieszków, Osiek, Stramnice, Wolica Pusta.

KOŚCIÓŁ PARAFIALNY  - późnobarokowy, murowany, otynkowany, zbudowano w 1767 r. Wieża w fasadzie zachodniej ma trzy kondygnacje. Wewnątrz dwa boczne ołtarze rokokowe z XVIII w. oraz barokowy krucyfiks w nowym ołtarzu. Ambona i chrzcielnica, dekorowane rzeźbami atlantów, pochodzą z drugiej połowy XVIII w.